U vraagt wij draaien, hier is mijn casual versie van narset

Ik snap nog steeds niets van al het bovenstaande...
Spelen jullie dan überhaupt géén sanctioned Magic? En indien toch wel: is dat dan alleen met homebrews? Want het is 'uiteraard' not done om een goed deck te spelen, dat is immers niet leuk voor je tegenstander...
Je kunt toch in sanctioned magic toch ook prima plezier hebben als je tegen een Ad Nauseam deck speelt? (of Reanimator, of PiF Combo, of GW Aura's, of Oops All Spells, of welk ander 'broken' deck dan ook?)
In die potten ligt juist de lol in het op het juiste punt disrupten van je tegenstander. De puzzel oplossen wanneer en hoe je alsnog die pot kunt winnen, waar jouw kans ligt.
Daarin zit voor mij de lol en uitdaging in Magic. En dus niet in het maar continu durdlen en iedereen maar zijn gang laten gaan...
Bovendien: wanneer komt dan dat omslagpunt, waardoor kennelijk toch eindelijk iemand besluit dat het mooi is geweest en alsnog iemand uit het spel kegelt? Dat is toch ook niet 'sociaal'?
Magic kent niet voor niets counterspells, sweepers, planeswalkers, card draw, hexproof, etc. ... Al die kaarten en strategiën zijn juist bedoeld om zelf te winnen, doordat het de strategie van je tegenstander ondermijnt en/of je eigen strategie versterkt. En als je zelf wint, dan verliest de ander / de rest.

------------------------------

Maar: als ik dan toch één positief puntje moet noemen, wat ik hieruit heb opgestoken: EDH is inderdaad niets voor mij...

------------------------------

P.S.
Ik sluit niet uit dat ik niet toch nog een keer langskom met mijn BG Relentless Rats deck met
Jarad, Golgari Lich Lord als commander en met tutors om bv. Thrumming Stone te vinden...
(ik heb niet voor niets 50+ Relentless Rats bij elkaar gezocht: dat was juist mijn idee van een leuk EDH-deck!)

Ik sideboard mijn Leyline of Singularity alvast

Toevallig speel ik weleens sanctioned Magic (voorzover je een FNM sanctioned kan noemen) en dat doe ik regelmatig met een homebrew, ja. Voel je vrij om dan met je Ad Nauseam deck tegenover me te komen zitten, want juist die homebrew is gebouwd op het 'op het juiste punt disrupten van je tegenstander.'

Dat gezegd hebbende, er is nogal een verschil tussen 'maar continu durdlen' en het hebben van een goed deck. Tuurlijk moeten er op een gegeven moment tegenstanders dood. En daar mag je ook best voor gaan. Het punt is dat Commander door de manier waarop de decks worden samengesteld een heel divers formaat is. Een deck dat maar 1 ding kan en als het dat niet kan een beetje zielig langs de zijlijn zit mee te kijken is daarom totaal niet leuk. Niet voor de mensen om je heen, maar ook niet voor jezelf. Zorg dat je terug kan komen van bepaalde situaties. En dat gaat weer een stuk makkelijker als niet de hele tafel tegen je is.

Nou snap ik ook wel dat de definitie van fun van persoon tot persoon verschilt en dat het daarom moeilijk te voorspellen is hoe erg je deck gewaardeerd zal worden. Toch zul je zien dat als je net op het juiste moment de goede kaart speelt bepaalde mensen achter je gaat krijgen. En die juiste kaart hoeft echt niet per se een Howling Mine te zijn. Een goed getimede Cyclonic Rift op een speler die wel erg voorstaat helpt je ook al met vrienden maken. En juist die balans opzoeken is een van de aspecten van Commander die het spel zo cool maken. En ja, daar komt een stukje sociale vaardigheid bij kijken. Is dat je ding niet? Dan is Commander misschien inderdaad niks voor jou. Boeiend, er zijn nog zat andere leuke Magic formaten!

Ik speel enkel Commander en natuurlijk speel ik wel om te winnen, maar het belangrijkste blijft wel dat het een leuke pot was. Ik verlies liever tijdens een spannende pot waar er toffe interacties gebeuren dan dat ik win en enkel zure gezichten zie omdat mijn tegenstanders de kans niet kregen om deftig te spelen.

Ik bouw ook bijna enkel thema-decks en de zoektocht naar kaarten die passen binnen het thema is leuk en uitdagend op zich. Ik kies dan ook liever een "slechte" kaart die binnen het thema past dan dat ik een zoveelste standaard bom kaart het deck inzwier.

In mijn speelgroep worden er wel eens decks gespeeld die constant hetzelfde truuckje herhalen (Wizards selfmill met Laboratory Maniac komt nu in me op) of decks die constant dezelfde kaarten tutoren. Niet leuk om tegen te spelen, maar dat zijn meestal maar korte potjes, waardoor er daarna nog tijd is voor een leuk potje met een ander deck.

Als er een deck qua powerlevel serieus boven uitsteekt, wordt ook wel eens beslist om Archenemy te combineren en weet die speler op voorhand dat hij de rest tegen zich krijgt. Vaak spelen we ook Usurper, waardoor wat extra politiek aan het spel wordt toegevoegd.

In elk geval wordt er door de spelers die achterstaan of benadeeld worden door een kaart vaak overlegd en zijn er zelden decks die het hele spel bepalen. Als er een speler is met een consistent combo-deck, dan wordt die heel snel geviseerd en kiest hij de volgende keer een ander deck.

EDH is geen compititie, het is ontspanning voor mij.

Waarom trek je deze houding omtrent EDH door naar andere formats? Ik denk dat er tig mensen zijn de andere formats spelen op niveau, maar in EDH dezelfde 'casual' houding aannemen.

Jij vindt het type spelletje dat EDH is niet leuk, nou prima, maar laat ons lekker. Nee, het lijkt me niet boeiend om tegen (& met) dergelijke combo decks te spelen. Of met super tuned control decks. Of met aggro die in een paar beurten kan winnen. Daarnaast wordt het spelletje dan veel duurder, en wordt de pool van mogelijke commanders en mogelijke kaarten ineens miniem. Als EDH niet zo budget-friendly was en een gigantische vrijheid gaf qua wat voor kaarten ik gebruik, zou ik waarschijnlijk überhaupt geen Magic spelen.

Het is niet voor niets '100 card singleton', als je vervolgens 50 Relentless Rats speelt of een lading tutors om toch consistentie te behalen, dan heb je het inderdaad niet helemaal begrepen.

Commander is by default een casual variant. Dat je het kunt aanpassen en kunt gaan spelen "om te winnen" is leuk, maar dat is niet hoe Commander bedoeld is.

Het is bedoeld om met vrienden een toffe avond te hebben met coole plays in beurt 15. Natuurlijk probeer je te winnen, maar niet winnen is ook goed!

Ik vind Sliver Overlord en Sliver Queen erg irritant. En verder ook inderdaad Zur the Enchanter, sowieso van die commanders die het spel locken zijn echt hele nare commanders om tegen te spelen. Uril, the Miststalker is er ook zo eentje...

Leuk om te zien dat ik juist een paar van de meest gehate commanders speel XD zelf speel ik Kaalia of the Vast en Sliver Overlord en mensen vinden deze vaak niet zo leuk (geen idee waarom, niks mis met een beurt drie Iona, Shield of Emeria right? right?......)
anyhow als ik kijk naar mijn speelgroep dan is Zur the Enchanter helemaal niet zo erg. beetje gaar cycle deck, thats it, geen moeilijke enchantments of whatever.

Maar wat vind ik dan echt vervelende commanders?

Ghave, Guru of Spores Ik speel wel eens games op xmage en kwam voor het eerst een ghave deck tegen en echt waar ik heb zitten huilen. hij trok echt de ene vage combo na de andere uit zijn deck. Ik kan niet zeggen dat dit een leuk potje was.

Nekusar, the Mindrazer Dit is er eentje uit onze speelgroep. Ik houdt van kaarten rapen, maar er is een grens weetjewel. en nekusar overschrijdt deze grens keihard.

Hokori, Dust Drinker net zoals de meeste kamigawa legends is hokori echt te dom voor woorden. ik vind Winter Orb echt een rot kaart, maar daar kom je tenminste nog vanaf, een legend die steeds terug komt daarentegen. nee niet leuk

Zurgo Helmsmasher opnieuw een uit mijn speelgroep. machteloos toekijken hoe een voltron zurgo deck vanaf beurt 4 spelers eruit gaat tikken met commander damage is echt niet om aan te zien.

Oloro, Ageless Ascetic echt over saaie commanders gesproken. een oloro speler begint eigenlijk standaard op 50-60 leven want de eerste beurten gebeurt er zo weinig waarin deze esper good stuff man gewoon lekker een fortje op kan bouwen. Aan deze man heb ik echt een hekel.

Als ik nu een deck van mezelf mocht noemen waarna ik me echt eventjes vies voel als ik het speel. ik speel de volgende decks:
Kaalia of the Vast redelijk standaard, speel kaalia, Sneak Attack of Quicksilver Amulet en begin vanaf beurt 3-4 grote enge dingen in play te gooien. is dit mijn ergste deck? nee.

Sliver Overlord lekker sliver tribal, hoewel dit vaak heel erg kan snowballen met bijna infinite mana combos om mijn deck leeg te zoeken zou ik dit niet mijn vervelendste deck noemen.

Arahbo, Roar of the World en Edgar Markov beide tribal decks, maar nog niet gespeeld natuurlijk, dus nog geen oordeel.

Feldon of the Third Path artifacts met etb's abusen, niet zo sterk als sommige van mijn andere decks, maar kan soms wel eens uit de hand lopen.

Mina and Denn, Wildborn lekker landfall triggeren, en veel. klein trample sub-theme om ook lekker hard te kunnen slaan. vervelend? eigenlijk niet echt, tenzij ik iedereen dood combo met een Fanatic of Mogis wat me pas een keer gelukt is.

Maar wat is nu mijn vervelendste deck. Ik heb hem nog niet op bazaar staan, dus ik zal hem binnenkort eens toevoegen en hier bij voegen.

The Locust God het verbaasd me eerlijk gezegd dat niemand deze man genoemd heeft. de combo potentie van deze commander is insane en ik maak er graag gebruik van (hoewel ik na elke game een douche nodig heb) met kaarten als Impact Tremors en Purphoros, God of the Forge tik ik snel al mensen dood zonder combat damage te hoeven doen. Psychosis Crawler en Niv-Mizzet, the Firemind doen ongeveer hetzelfde maar dan voor de kaarten die ik raap. de nieuwe Kindred Discovery komt in het deck. Arcanis the Omnipotent, Mind Over Matter en Laboratory Maniac doen het ook erg goed. en natuurlijk de Ashnod's Altar en Skullclamp combo. het maakt niet uit welke combo je disrupt ik ga bijna altijd wel af op een of andere manier en bovenstaande is nieteens alle domme dingen die ik met het deck kan doen (ik kan ook mensen doodmillen namelijk) dusja, misschien is mijn meest gehate commander the locust god wel. maar zolang ik er zelf mee speel heb ik er niet zo'n last van

Gat...ver...damme Nick. I just threw up a little in my mouth

Voor een gezellig potje commander hoef ik bij jou niet te zijn nick . Purpy met de locust god is iets dat je niet wilt zien

Nick, die kaart was in de tijd van reacties misschien net bekend , laat staan gespeeld.

niet op de datums gelet sorry

en je kan bij mij best terecht voor een leuk potje commander hoor locust god is mijn enige echte unfair deck (oke kaalia misschien ook een beetje). ik speel verder redelijk op een budget (heb helaas geen sneak attack )
meeste echt dure kaarten heb ik ooit bij inruilen of iets dergelijks kunnen bemachtigen of toevallig geopend in een pack. gezelligheid is ook een belangrijke factor als ik speel, maar soms is het in mijn speelgroep noodzakelijk om even met zn allen alle remmen los te gooien en elkaar alle hoeken van de keukentafel te laten zien.

Ik heb het al eerder gezegd, maar ik ben echt zo blij dat Bazaar met de commander avond regels een competitieve maar faire meta weet te creëren. Infinite combo's zijn het als gevolg van de strafpunten gewoon niet waard om te spelen. Echt kudo's, heren van Bazaar.

Kennen jullie het youtube kanaal lab maniacs? Die spelen competitief EDH. Dat is gewoon echt niet leuk. Beurt 2 kills in EDH zijn daar eerder regel dan uitzondering. Man, man, man... Die gasten zitten gewoon te goldfishen tot ze al hun combo pieces hebben en af kunnen gaan. Het wordt dan gewoon een soort legacy met 100 kaarten

Dat competitieve Commander is harstikke leuk als je daarvoor wil gaan, maar dat is feitelijk een ander format dat het Commander dat wij spelen

Merk in onze speelgroep dat het niet per se de Commander hoeven te zijn, maar meer het deck op zich. We hadden laatst een speler die Grand Arbiter Augustin IV speelde met een berg aan counter, boardwipes en onzin zoals Winter Orb en Stasis effecten. Was een 5 speler pot en het kwam na de vierde ronde neer op draw-go voor iedereen behalve hem. Ronde 7 scoopte de tafel en hebben we hem verzocht dit deck niet meer te spelen.
De week erna kwam hij weer aan met hetzelfde deck. Toen was het 3 tegen 1 voor de gehele avond ongeacht welk deck hij pakte. Sindsdien neemt hij het deck niet meer mee. Een andere speler bij ons speelt dezelfde legend, en ook semi control midrange, maar hij gooit geen hard of soft locks op tafel waar je niet van af kunt komen. Die versie wordt gedoogd.

Daarnaast moet ik zeggen dat ik zelf aardig de p begin te krijgen van Breya decks. Altijd dezelfde plays, altijd hetzelfde resultaat op tafel. En zowel mijn Glissa als Karametra deck heeft ook wel eens commentaar gekregen wat ertoe leidde dat ik een hardlock combo eruit hebt gehaald. De decks zijn nog steeds een uitdaging om tegen te spelen, maar niet onverslaanbaar.

All in all zijn control deck met hard/soft locks geen favoriet bij ons

Hoe staan jullie tegenover dit soort deck? Speelt er iemand bij Augustin IV?

Ik speel echt een enorm leuk Breya, Etherium Shaper deck, al zeg ik het zelf. Het heeft geen unlimited mana combo's en speelt echt alleen maar artifact matters kaarten. Voor mij is het vooral een enorm leuke toolbox die op elke boardstate wel een antwoord kan vinden. Dus tja, daar ligt het toch ook meer aan de bouwer dan aan de commander

Ik heb Grand Arbiter Augustin IV ooit als commander van m'n blinkdeck gehad. Ik zit eraan te denken om nog een bouncedeck te bouwen hieromheen met kaarten als Blood Clock,Umbilicus en Sunken Hope, maar ik weet niet of mensen dat heel leuk vinden. ETB's hergebruiken vinden mensen denk ik nog wel ok, maar het wordt dan een deck dat niet veel doet behalve het spel vertragen. Wil ik dit deck dus bouwen vraag ik me af. Het concept lijkt me leuk, maar ik denk dat het niet leuk speelt.

Ik ben wel een beetje benieuwd wat je bedoeld met een standaard Breya deck? Ik ben de enige in onze speelgroep die Breya speelt en het deck is vrij populair. Het is niet zozeer om haar heen gebouwd, maar Breya is de enige commander in die 4 kleuren. Volgens mij is dit geen standaard Breya deck:

Hopelijk een voorbeeld van jouw eigen argument hierboven dat het niet om de commander maar om het deck gaat? Grand Arbiter Augustin IV zat er ooit in, maar er waren leukere kaarten die meer in flavour waren.