To make the experience on our website as magical as possible for you, we use cookies. These are used for digital security and to show you products that match your interests.
Update by Gazinger 10 years ago
"Pharika, God of Affliction kun je, net zoals alle gorgons, beter niet in de ogen kijken. Pharika is immers de godin van vergiftiging, verrotting en alle andere nare ziektes waar je liever niet mee wakker wordt. Wie weet wat je oppikt als je haar liefdevol aankijkt?
Uit ervaring kan ik je vertellen: niets goeds. De eerste paar maanden dat we samen waren ging alles prima, hoewel het een aparte ervaring was om met een godin uit eten te gaan. Ze is toch wat groter dan menselijke vrouwen en als je dan de rekening ziet...
Na die eerste paar maanden begon ze echter bezitterig te worden. Het begon met telefoontjes midden in de nacht om te vragen waar ik was, of ik niet met een andere vrouw aan het praten was. Deze telefoontjes kwamen steeds vaker en vaker, tot ik het niet meer aankon en het uitmaakte.
Dat was mijn eerste fout...
De volgende dag werd de bakkersdochter van mijn vaste bakkerszaak dood gevonden. De politie noemde het een Viper's Kiss van een Wasteland Viper. Op dat moment zag ik er niet zoveel in, gifslangen zijn niet ongewoon hier. Nu ik dit schrijf bedenk ik me echter dat de bakkersdochter genezingsmagie beheerste en dat die "kus" geen gewone beet was.
Tijd verstreek en langzaam maar zeker werd het dorp overgenomen door Pharikas giftige volgelingen. Pharika's Chosen krioelden door de straten en groepen Deadly Recluse bouwden webben op de daken. Iedere vrouw die zich buiten waagde werd door hen gedood. Hoe sterk ze ook waren, hoeveel pantser ze ook droegen, ze gingen dood. Thrill-Kill Assassins joegen op de vrouwen die zich niet meer buiten waagden, geholpen door een Rogue's Passage.
Op dat moment realiseerde ik me dat het zo niet langer kon, het was genoeg geweest.
Ik moest naar Pharika.
Pharika moest dood.
Dat was mijn tweede fout...
De slangen, spinnen en moordenaars waren slechts de voorhoede. Toen ik tot de tand bewapend uit het dorp liep liet het hart van Pharikas leger zich zien. Gorgons.Meerdere Reaper of the Wilds aangevoerd door Hythonia the Cruel en Vraska the Unseen. Toen ik hen aan zag komen kon ik niet anders dan rennen, rennen naar het bos, rennen naar de veiligheid.
Op weg naar het bos werd ik gezien door een andere onderknuppel, een Slate Street Ruffian. Ik wist hem te doden maar in het gevecht liep ik een Stab Wound op. "It's just a flesh wound" zou je kunnen zeggen, maar het bloedde als een rund.
Nu zit ik in het bos, mijn maag rommelt en ik verlies nog steeds bloed. Ik heb geprobeerd eten te vinden maar alles hier is Contaminated Ground. Dat kan ik in mijn huidige conditie niet meer aan.
Langzaam maar zeker ga ik dood aan het vergif van Pharika. Mijn gedachten worden steeds... wat was dat woord ook al weer? Het is alsof er een Mind Rot op me gecast is. Ik heb zelfs al een paar aanvallen van Shrieking Affliction gehad. Ik heb niet lang meer, dus neem dit laatste van mij aan:
Aanbid Pharika, maar doe het met mate."
-Brief gevonden bij een ongeïdentificeerd lijk